کتاب گویا
فصل ۱۱. اولین قاعده – عبارات را یاد بگیرید نه لغات

If you’ve taken English classes, chances are you’ve had plenty of experience memorizing lists of vocabulary words.

اگر شما در کلاس ها شرکت کرده اید، تجربه های بسیاری از حفظ لیست لغات داشته اید.

With Effortless English you are not going to do that anymore.

با Effortless English دیگر آن را انجام نمی دهید.

Why?

چرا ؟

Because vocabulary lists are a waste of time.

چون لیست لغات وقت تلف کردن است.

Yes.

درست است.

you heard me right.

شما درست شنیده اید.

Trying to memorize a bunch of random individual words is not an effective way to learn.

سعی در حفظ کردن چندین لغات به صورت تصادفی یک راه موثر برای یادگیری نیست.

Instead, you’re going to use the first rule of the Effortless English method and learn phrases not words.

به جای آن، شما به استفاده از اولین قانون Effortless English خواهید پرداخت و آن یادگیری عبارات است نه لغات.

What do I mean by “phrases?

منظور من از عبارت چیست؟

” Phrases are groups of words that are related, and focus on an idea.

عبارت گروهی از کلمات است که به هم مربوط هستند، و بر روی یک ایده متمرکز اند.

Another way to describe phrases is as “natural chunks of language.

تکه های طبیعی زبان نیز روشی دیگر برای توصیف “عبارت” است.

” In any language, certain words naturally go together in a certain way.

در هر زبان، کلمه های خاصی به صورت طبیعی با هم به شکل خاصی می آیند.

For example, in English we say “I am on an island.

بطور مثال، ما در انگلیسی می گوییم ” I am on an island” .

” We don’t say, “I am at an island.

نمی گوییم “I am at an island”.

” Why?

چرا؟

There is no logical reason.

دلیل منطقی ای برای آن وجود ندارد .

One is simply a common and acceptable phrase and the other is not.

یکی خیلی ساده، عبارتی قابل قبول و متداول است و دیگری نیست.

Here’s another example.

مثالی دیگر.

Let’s say that hate is one of the new words you want to learn.

بیایید فرض کنیم hate کلمه جدیدی است که میخواهید یاد بگیرید.

In a traditional class, you’d write down the word hate and then go look it up in the dictionary to find its meaning.

به روش سنتی، شما کلمه hate را می نویسید و معنی آن را از فرهنگ لغات پیدا می کنید.

You’d see that it means to have a strong and intense dislike for something; to loathe or detest.

خواهید دید که معنی آن حسی قوی و منفی نسبت به چیزی است یا تنفر داشتن یا نفرت داشتن.

Then you’d memorize it – hate, hate, hate, hate, hate.

سپس شروع به حفظ کردن آن می کنید.hate, hate, hate, hate, hate.

That’s the old way.

این روش سنتی است.

kind of the textbook way, right?

تقریباً روش کتاب های درسی است نه؟

In school, you probably used this strategy to remember a lot of individual words.

در مدارس شما احتمالا از این استراتژی برای به بخاطر سپردن خیلی از کلمات استفاده می کنید.

You had those big vocabulary lists, and you tried to memorize all of them for the test.

شما آن لیست بلند بالای لغات را دارید و سعی می کنید که همهی آنان را برای امتحان به خاطر بسپارید.

For verbs, you also tried to memorize conjugation charts.

برای افعال نیز سعی می کنید که صرف افعال را حفظ کنید.

Even worse, you probably learned these words by memorizing translations in your own language.

حتی بدتر، شما احتمالا این کلمات را با ترجمه زبان خود یاد گرفته اید .

Because of this, you often find yourself translating in your head when trying to speak English.

به همین دلیل شما اغلب وقتی در حال مکالمهی انگلیسی هستید، خود را در حال ترجمه کردن می بینید.

First you think of the word in your own language, then you try to remember the translation in English.

اول شما به کلمهای در ذهن خود فکر می کنید، سپس سعی می کنید که ترجمه آن را به انگلیسی به یاد آورید .

This extra step slows both your speaking and your listening ability.

این گام های اضافه قدرت مکالمه و فهم شنیداری شما را آهسته می کنند.

Trust me.

به من اعتماد کنید.

It’s much better if you learn a phrase – a group of words.

اگر عبارات را یاد بگیرید گروهی از کلمات خیلی بهتر است.

It’s easy.

آسان است.

You listen to someone speaking real English, and when you hear a new word, you write it down.

به کسی که انگلیسی واقعی صحبت می کند گوش می دهید، و وقتی که کلمه جدید را می شنوید آن را یاد داشت می کنید.

Or when you read a story and you see a new word, you write it down.

یا وقتی که داستانی می خوانید و کلمه جدیدی می بینید آن را می نویسید .

Only you don’t want to just write down that one word.

فقط این بار شما یک کلمه را نمی خواهید که یاداشت کنید.

You want to write down the whole phrase or sentence that it’s in.

شما کل عبارت یا جمله که کلمه در آن وجود دارد را یاداشت می کنید.

In other words, you learn the language in chunks.

به بیان دیگر زبان را به شکل تکه تکه شده یاد میگیرید.

So, instead of just writing down the word hate, you would write down John hates ice cream.

پس به جای نوشتن کلمه hate شما می نویسید John hates vegetables.

You would write down the whole phrase and its meaning.

شما کل عبارت و مفهوم آن را یاداشت می کنید.

It’s easy to look up words in an English language dictionary, which most students own.

پیدا کردن لغات در دیکشنری های انگلیسی که خیلی از دانش آموزان دارند بسیار ساده است.

Phrases can present more of a challenge, since they can’t always be translated literally.

عبارات کمی چالش برانگیز می باشند چرا که آنها همیشه نمی توانند به معنی واقعی خود ترجمه شوند.

That’s why I recommend all my students get a good idiomatic dictionary, or dictionary of English idioms.

این دلیلی است که من به دانش آموزانم پیشنهاد می کنم که یک دیکشنری اصطلاحاتی انگلیسی تهیه کنند.

Idioms are common phrases or sayings in a language.

اصطلاحات به عباراتی رایج در یک زبان گفته می شود.

If you just search online for “dictionary of English idioms” you’ll find a ready selection of these books to choose from.

اگر شما جمله “دیکشنری حاوی اصلاحات انگلیسی” را جستجو کنید مجموعه ای از این کتاب ها را می توانید پیدا و انتخاب کنید.

Why do we do this?

چرا ما این کار را انجام می دهیم؟

What’s the power of phrases?

چه قدرتی در عبارات وجود دارد؟

Well, for one thing, phrases give you a lot more information.

خب، اول اینکه عبارات به شما اطلاعات بیشتری می دهند .

They give you much more information than you would get from a single word.

آنها به شما اطلاعات بیشتری نسبت به زمانی که شما تک کلمه حفظ کنید می دهند.

As a result, phrases are easier to remember, because they have deeper meaning.

در نتیجه، عبارات راحت تر به یاد آورده می شوند، چون که آنها معنی عمیق تری دارند.

They present you with a kind of picture or story, especially when you get them from something you are listening to or reading.

آنها شما را برای نوعی تصویر یا داستان آماده می سازند، مخصوصاً زمانی که آنها را از چیزی که گوش می دهید یا می خوانید دریافت کنید.

When you hear, John hates ice cream, you remember the whole little story.

وقتی که می شنوید: جان از سبزیجات متنفر است، کل داستان کوتاه را به یاد می آورید.

You remember who John is.

شما به یاد می آورید جان چه کسی است .

You remember that he had ice cream, and then you remember he hated it.

به یاد می آورید که او برای نهار سبزیجات داشت و سپس به یاد می آورید که او از سبزیجات متنفر بود.

He didn’t like it, right?

او دوست نداشت، درست است؟

So you have all these extra pieces of information.

پس شما تمامی این اطلاعات را در اختیار دارید.

This extra information puts the word in context.

این اطلاعات اضافی کلمه را در زمینه های مختلف جای می دهد.

It helps you remember the meaning of the phrase as well as the meaning of that word!

به شما کمک می کند که هم مفهوم عبارت را به یاد آورید و هم مفهوم کلمه.

This may not seem like much, but in fact this is a huge improvement for memory.

شاید به نظر درست نیاید ولی در حقیقت این پیشرفتی عظیم برای حافظه می باشد.

By learning phrases, you will learn more vocabulary, you’ll learn it faster and you’ll remember it longer.

با یادگیری عبارات، شما واژگان بیشتری یاد می گیرید، سریع تر آن را یاد خواهید گرفت و به مدت بیشتری آن را به یاد خواهید داشت.

There’s also another bonus.

همچنین مزیتی دیگر وجود دارد.

When you learn phrases, you are not just learning the individual word, you’re learning grammar, too.

وقتی که شما عبارات را یاد می گیرید، شما فقط کلمات را یاد نمی گیرید، بلکه گرامر را نیز آموزش می بینید .

You’re learning how to use that word correctly with other words.

شما یاد می گیرید که چگونه از آن کلمه به صورت صحیح با کلمات دیگر استفاده کنید .نیازی به فکر کردن به گرامر ندارید.

You don’t need to think about the grammar.

شما نیازی به فکر کردن درباره گرامر ندارید.

You don’t need to know the rules or worry about word order or verb tenses.

شما نیازی به دانستن قواعد یا نگرانی در انتخاب کلمه یا زمان فعل ندارید.

It’s automatic.

این کاملا خودکار است.

You’ll use the word correctly in a phrase because that’s how you remembered it.

شما از کلمه در عبارات درست استفاده خواهید کرد چون همانگونه آن را به یاد می آورید.

In the Effortless English system, this is one way that you learn grammar intuitively and unconsciously, without thinking about grammar rules.

در سیستم Effortless English ، این یکی از راه هایی است که شما گرامر را ذاتاً و ناخودآگاه یاد می گیرید، بدون اینکه به قوانین گرامری فکر کنید .

Phrases teach you natural spoken English grammar.

عبارات به شما گرامر طبیعی در انگلیسی گفتاری را آموزش می دهند.

By learning phrases, you are automatically learning both grammar and vocabulary at the same time.

با یادگیری عبارات، شما به صورت خودکار هم گرامر و هم واژگان را آموزش می بینید.

Two for one!

یک تیر و دو نشان.

Learning the Natural Way

یادگیری به صورت طبیعی

This is actually how native speakers first learn English grammar.

این در واقع همان روشی است که بومی زبانان برای یادگیری گرامر استفاده کرده اند.

It’s how you learned your own language.

این روشی است که شما برای یادگیری زبان خود استفاده کرده اید.

When we’re children, we learn in phrases.

وقتی که در کودکی به سر می بردیم، ما عبارات را آموزش دیدیم.

We learn in groups of words.

ما کلمات را گروهی یاد گرفته ایم.

Give it to me.

آن را بده به من.

Walk across the street.

کنار خیابان راه برو.

He fell down.

او بر زمین افتاد.

Note: in some cases the phrases I’ll refer to could be full sentences.

توجه: منظور بنده از عبارتی که اینجا عنوان کرده ام، بعضی مواقع میتواند یک جمله باشد.

since they contain both a subject and a verb like the previous example.

چون شامل فعل و فاعل هستند مثل مثال قبل.

He fell down.

او زمین افتاد.

In other cases, a phrase could be just a few words within a sentence.

در بعضی موارد یک عبارت میتواند تنها از چند کلمه تشکیل بشود جمله کامل نباشد.

In this book I am using the word phrase to describe any natural word group.

در این کتاب منظور بنده از کلمه “عبارت” هر نوع گروه کلمات در کنار هم است.

The point is: we learn groups of words, not just one word.

نکته اینجاست که ما گروهی از کلمات را یاد میگیریم نه فقط یک کلمه را .

Word by word is slow and it doesn’t help with grammar.

کلمه به کلمه سرعتش کم است و به گرامر کمک نمی کند.

But when you learn a whole phrase, you are getting extra information.

ولی وقتی که شما کل عبارت را یاد میگیرید، شما اطلاعات اضافی دشت می کنید.

Maybe you don’t know it, but you are.

شاید شما ندانید ولی در حال جمع آوری آن اطلاعات هستید.

Let’s return to our example: John hates ice cream.

بیاید به مثال قبلی بازگردیم .John hates ice cream.

Remember, our initial word was hate.

:به یاد آورید که کلمه مورد نظر ما hate بوده است.

But now you see there’s an “s” at the end – hates, right?

ولی حالا شما شاهد یک s در پایان کلمه هستید hates درست است؟

John hates.

John hates.

You know from grammar study that you’re making the subject and verb agree, but you don’t need to think about that.

شما با خواندن گرامر می دانید که فعل و فاعل را هماهنگ می کنید ولی شما نیازی به فکر کردن به آن ندارید.

You learn the grammar from just that word in the phrase, that “s” on the end, hates.

شما گرامر را فقط از همان کلمه در عبارت یاد میگیرید، همانs در پایان کلمه ، hates.

And in the future, whenever you say John hates ice cream or he hates ice cream, you will automatically add the “s” because that’s how you learned it.

و در آینده هر گاه که شما می گویید John hates vegetables یا he hates vegetables به صورت خودکار s را اضافه خواهید کرد چون اینگونه آن را یاد گرفته اید.

You won’t have to spend time trying to remember the conjugations of the verb “hate” because you learned it correctly from a phrase and now it’s automatic.

نیازی به صرف زمان برای یاد آوری صرف فعل hate ندارید چون شما آن را در یک عبارت به شکل صحیح یاد گرفته اید و حالا همه چیز خودکار است.

Of course, you don’t actually have to think about all of this consciously.

درست است، شما نیازی به فکر کردن هوشیارانه درباره اینها ندارید.

Just by learning the phrase, you will automatically learn the correct verb conjugation.

فقط با یادگیری عبارت شما به صورت خودکار صرف درست فعل را یاد خواهید گرفت.

You eliminate the extra step of labeling and analyzing grammar terms.

شما گام های اضافه برای تجزیه و تحلیل قواعد گرامری را از بین می برید.

That’s why learning phrases leads to faster speech and faster understanding.

این دلیلی است که یادگیری عبارات منجر به مکالمه سریعتر و فهم سریعتر می شود.

On the other hand, if you learn all of this from a textbook, you’ll often just learn the root of the word “to hate” and you’ll focus on this form: hate, hate, hate.

در مقابل اگر این ها را از کتاب های درسی یاد بگیرید، اغلب ریشه کلمه hate را یاد خواهید گرفت و تمرکز شما بر روی این شکل می باشد :hate, hate, hate.

So you study it and you memorize it.

آن را میخوانید و حفظ می کنید .

That’s when you start making mistakes.

این همان جایی است که شما شروع به اشتباه کردن می کنید.

because you memorized it mostly in this way, without other words.

چون بیشتر به این حالت کلمه را به خاطر سپرده اید بدون هیچ کلمه ای دیگر.

Later, you try to remember all of the conjugations of the verb.

بعداً شما سعی می کنید که تمامی صرف ها را به یاد بیاورید.

But because you didn’t learn this with other words, sometimes you might say “he hate ice cream.

ولی چون شما این را با کلمات دیگر به خاطر نسپرده اید بعضی وقت ها ممکن است بگویید He hate ice cream.

” You’ll forget the “s” because you never learned it correctly in a sentence, in a phrase.

شما s را فراموش خواهید کرد چون هیچوقت آن را در قالب یک جمله، یک عبارت به شکل صحیح یاد نگرفته اید.

And in a real conversation there is no time to think about verb conjugations.

و این را بدانید در یک گفت و گوی واقعی زمانی برای فکر کردن به صرف فعل وجود ندارد.

Learning phrases will also help your pronunciation.

یادگیری عبارات به شما برای تلفظ نیز کمک می کند.

One of the biggest problems I see with English learners is they speak with strange rhythm and intonation.

یکی از بزرگترین مشکلاتی که میان دانش آموزان انگلیسی دیده ام این است که آنها با ریتم و نوای عجیبی صحبت می کنند.

Rhythm and intonation are the “music” of English.

ریتم و آوا، موسیقی انگلیسی هستند.

While many students worry about the pronunciation of individual sounds such as v, b, r, and l, their biggest problem is unnatural rhythm.

خیلی از دانش آموزان نگران تلفظ صدا های خاص به مانندv,b,r وl هستند در صورتی که مشکل اصلی آنها غیر طبیعی بودن ریتم است.

The rhythm of English is created by the natural pattern of pauses.

ریتم انگلیسی ساخته شده از الگو های طبیعی ای از توقف هاست.

Native speakers naturally pause between phrases.

بومی زبانان به شکل طبیعی بین عبارات توقفی دارند.

They speak the language in phrases, in short chunks of English.

آنها زبان را به صورت عبارات و به شکل بخش های کوتاه از انگلیسی صحبت می کنند.

Because they learned English mostly from phrases, their pronunciation is clear and easy to understand.

چون آنها انگلیسی را بیشتر از طریق عبارات یاد گرفته اند، تلفظشان واضح و کاملا قابل فهم است.

On the other hand, many students learn English by memorizing individual words, and when they speak, they speak word by word, one at a time.

در مقابل خیلی از دانش آموزان، انگلیسی را، با حفظ کردن لغات به شکل تکی یاد می گیرند و زمانی که صحبت می کنند، آنها به شکل کلمه به کلمه صحبت می کنند .

As a result, they often pause in strange places.

در نتیجه در جاهای غیر عادی توقف دارند.

They create unnatural word groupings.

آنها گروه هایی از کلمات غیر طبیعی می سازند .

This creates a very strange and unnatural rhythm that many native speakers struggle to understand.

این سازنده ریتمی غیر عادی و غیر طبیعی است که خیلی از بومی زبانان برای درک آن به زحمت میوفتند.

This is very frustrating for the speaker and for the listener.

این برای صحبت کننده و گوش دهنده مکالمه بسیار خسته کننده است.

One of the easiest ways to improve speaking, therefore, is to learn phrases and to speak in phrases rather than word by word.

بنابراین یکی از ساده ترین راه ها برای تقویت مکالمه این است که عبارات را یاد بگیریم و با عبارات صحبت کنیم تا اینکه کلمه به کلمه این کار ها را انجام دهیم.

This simple change will make your English speaking much clearer and much easier to understand.

این تغییر ساده درک مکالمه انگلیسی شما را واضح تر و ساده تر می کند.

You’ll sound more natural.

شما طبیعی تر به نظر می رسید.

The words will flow out more easily.

کلمات خیلی ساده تر به بیرون دهانتان جاری می شوند.

You’ll improve both pronunciation and fluency.

شما هم تلفظ را تقویت خواهید کرد و هم در انگلیسی روان تر خواهید شد.

You’ll even learn grammar.

شما گرامر را هم یاد خواهید گرفت.

Where to Find Phrases

کجا عبارات را بیابیم

So where does a student get these phrases?

خب سوال اینجاست که کجا دانش آموز به دنبال عبارات بگردد؟

How do you know which ones to learn?

چگونه بدانیم کدام عبارت مناسب یادگیری است؟

The good news is that you can find them everywhere.

خبر خوب این است که شما همه جا می توانید آنان را بیابید.

Any natural English content contains a wealth of phrases.

هر منبع انگلیسی زبان، شامل هزاران عبارت مختلف است.

In a future chapter, I will tell you specifically where to get useful English phrases.

در فصل بعدی، به شکل ویژه به شما خواهم گفت که کجا عبارات انگلیسی مفید را پیدا کنید.

But for now, focus on getting English phrases from whatever English you are listening to or reading.

ولی فعلا تمرکز خود را بر روی یادگیری هر عبارتی که می خوانید و گوش می دهید بگذارید.

To do this you need to start keeping a “phrase” notebook.

برای انجام این کار شما نیاز به یک دفترچه برای عبارات دارید.

Every time you see or hear a new word or phrase, write that phrase in your notebook.

هر گاه که کلمه جدید را دیدید یا شنیدید، در دفترچه خود یاداشت کنید.

When you find new English vocabulary in a lesson, in something you are listening to, in a book, or in an article, write down the phrase.

وقتی که واژه انگلیسی جدیدی در درس، در چیزی که می شنوید، در کتاب یا مطلبی پیدا می کنید عبارت آن را یاداشت کنید.

Not just one word, write down the entire phrase, and then review that phrase again and again each day.

نه فقط یک کلمه را، کل عبارت را بنویسید، و هر روز عبارت را دوباره و دوباره مرور کنید.

By doing this, you will create a notebook full of phrases and sentences you can use, not just individual words.

با انجام این کار، شما دفترچه یاداشتی پر از عبارات و جملاتی خواهید ساخت که می توانید از آنان استفاده کنید نه فقط کلمات تکی.

You’ll be programming yourself to speak in phrases instead of word by word.

شما به خود آموزش خواهید داد که با عبارات به جای کلمه به کلمه صحبت کنید.

If you’re watching a movie about a bank robbery, for example, you might hear a character say, “They’re getting away!

اگر شما فیلمی درباره سرقت از بانک می بینید، به طور مثال، شاید از شخصی در فیلم این دیالوگ را بشنوید ، They’re getting away.

” You know get means “to obtain” something, and you’re pretty sure away refers to “being at a distance” – like far away.

می دانید کهget به معنی دریافت چیزی است، و اطمینان دارید کهaway به معنی دور بودن است.

But it’s confusing.

ولی گیج کننده است.

So you write it down, “They are getting away.

پس شما این عبارت را یاداشت می کنید They are getting away.

” Then when you look it up in an idiomatic dictionary, you learn that one meaning of “to get away” is to escape.

و وقتی که در یک دیکشنری اصطلاحاتی دنبال مفهوم آن می گردید متوجه می شوید که یکی از معنی های get away فرار کردن است.

You might also discover that sometimes when people are going on vacation, they say they are “getting away.

ممکن است شما به این موضوع نیز بر بخورید که مردم وقتی که به تعطیلات می روند از عبارت getting away نیز استفاده می کنند.

” Even if you had previously memorized the words get and away on some vocabulary list, you still might not understand what the character in the movie is saying.

با اینکه شما قبل کلمات get و away را در لیست واژگان خود حفظ کرده اید ،ممکن است همچنان متوجه نشوید که شخص داخل فیلم چه می گوید.

But since you wrote down the phrase, you now know a new expression you can use in many different situations.

ولی چون شما عبارت را یاداشت کرده اید شما اصطلاحی جدید را می دانید که می توانید در بسیاری از موقعیت ها استفاده کنید.

Here’s another example.

مثالی دیگر.

Let’s say someone describes their former pet by saying, “He was a bad dog.

بیایید فرض کنیم که شخصی می خواهد حیوان خانگی سابق خود را توصیف کنید ، He was a bad dog.

” It’s a fairly simple phrase, but you write it down in your notebook.

این عبارت بسیار ساده است ولی شما آن را در دفترچه یاداشت خود می نویسید.

Every time you review, you study that complete phrase.

هر گاه که به مرور آن می پردازید، عبارت کامل را مطالعه می کنید.

By doing that, you are getting free grammar – he was.

با انجام این کار شما گرامر he was را یاد می گیرید.

You know this is something that was true in the past, not he is.

می دانید این واقعه در گذشته صادق بوده نه حالا!

which would mean the dog still was around.

که مفهوم آن می تواند این باشد که سگ همچنان وجود داشته است.

You’re also getting some free tips about word usage.

شما همچنین چند راهنمای جانبی دیگر نیز درباره استفاده کلمات یاد خواهید گرفت.

We don’t usually say he was a horrendous dog, for example.

ما معمولا از کلمه horrendous (مهیب)برای سگ ها استفاده نمی کنیم.

even though the meaning is correct.

با اینکه مفهوم آن کاملاً صحیح است.

In normal spoken English, we don’t usually use that word to describe a dog.

در مکالمه انگلیسی به شکل عادی ما معمولا از آن کلمه برای توصیف یک سگ استفاده نمی کنیم.

This is not what you would learn from studying the definition of horrendous.

این چیزی نیست که شما با مطالعه معنی horrendous به شکل تک کلمه یاد بگیرید.

You learn it by studying a phrase.

شما این را با مطالعه در قالب عبارت یاد خواهید گرفت.

When you write down a phrase, write where it came from.

وقتی که شما عبارتی را می نویسید، بنویسید که از کجا آمده است.

If you saw this in a newspaper article about the economy, put that down because that is going to trigger your memory.

اگر شما آن را در روزنامه اقتصادی دیده اید پس بنویسید که از آنجا آمده چون این تحریک کننده حافظه شما است.

It will remind you of how the word was used and in what context.

به شما یادآوری خواهد کرد که کلمه چگونه و در چه شرایطی استفاده شده است.

You’ll start to learn when certain phrases and words are used and when they are not.

شما شروع به یادگیری این خواهید کرد که چه زمانی عبارات و کلمات خاص استفاده می شوند و چه زمانی استفاده نمی شوند.

This way, you’ll begin to get a feeling about what is correct and how to put sentences together.

در این صورت شروع به حس کردن آن می کنید که چه چیزی صحیح است و چگونه جملات کنار هم قرار می گیرند.

IMPROVING YOUR PRONUNCIATION

توسعه دادن قدرت تلفظ شما

Pronunciation is a big worry for many English learners.

تلفظ یک نگرانی بزرگ برای خیلی از زبان آموزان است.

Learning phrases will help, but there is another exercise you can do to improve even more.

یادگیری عبارات به شما کمک خواهد کرد ولی تمرینی دیگر نیز وجود دارد که می توانید انجام دهید تا پیشرفت بیشتری کنید.

One of the greatest challenges with pronunciation is the problem of feeling strange when trying to use a native accent.

یکی از بزرگترین چالش ها در تلفظ استفاده از لهجه بومی زبانان و حس غیر عادی بودن آن است.

For example, many learners feel unnatural when trying to use an American accent.

به طور مثال، خیلی از زبان آموزان وقتی که سعی به استفاده از لهجه آمریکایی دارند احساس غیر طبیعی بودن می کنند.

They feel they are not being normal, or not being themselves.

آنها حس می کنند که عادی نیستند، یا حس می کنند که خودشان نیستند.

Their voice sounds strange to them.

صدایشان بسیار برایشان عجیب است .

This is normal because speaking a different language naturally forces you to create different sounds.

این بسیار عادی است چون ذاًتًاً صحبت کردن با زبان های دیگر شما را وادار به استفاده از صدا های مختلف می کند.

So how can you develop more natural English pronunciation?

سوال اینجاست که چگونه می توانید تلفظ طبیعی تری در انگلیسی داشته باشید؟

One strategy I suggest is to play a little game with movies.

یک استراتژی که من پیشنهاد می کنم این است که با فیلم ها بازی کنید.

In this game you try to become your favorite English speaking actor or actress.

در این بازی شما سعی می کنید که بازیگر انگلیسی زبان، مورد علاقه خود باشید.

This is a variation of the movie technique, which I will describe in more detail in a later chapter.

این نوعی از روش یادگیری از طریق فیلم است که بنده در فصل های آتی درباره آنها ریز تر توضیح خواهم داد.

When you speak, pretend you are that actor.

وقتی که شما صحبت می کنید، وانمود کنید که بازیگر مورد نظر هستید.

Instead of worrying about your English, concentrate on speaking exactly the way the actor would.

به جای نگرانی درباره انگلیسی خود، بر روی تقلید از شیوه صحبت کردن بازیگر مورد نظر تمرکز کنید.

In fact, it’s important to think of this as a game and to even exaggerate the actor’s pronunciation, movements and facial expressions.

در حقیقت مهم است که این را به شکل بازی بدانیم و تلفظ، حرکات و حالت های صورت بازیگر را نیز شبیه سازی کنیم.

Sometimes in my own classes I imitate the famous actor John Wayne, who played the hero in many old Westerns and was seen as the typical American.

بعضی وقت ها در کلاس هایم ادای بازیگر معروف جان وین را در می آوردم، جان وین نقش قهرمان فیلم های وسترن را بازی می کرد و به عنوان یک آمریکایی اصیل شناخته می شد.

I’ll walk around my classes like I’m wearing cowboy boots and ready to go after some bad guys.

من در کلاس طوری راه می روم که انگار چکمه های گاوچرانان را پوشیده ام و حاضرم که به دنبال آدم بد ها بروم.

Maybe you’ll feel more comfortable playing Tom Cruise, Julia Roberts or another movie star .

شاید شما بازی کردن در نقش تام کروز، جولیا رابرتز یا هر بازیگر دیگری برایتان راحت تر باشد.

the idea is to exaggerate their pronunciation and push yourself to speak just like them.

ایده اصلی این است که تلفظ آنان را تقلید کنید و خود را وادار سازید که به مانند آنان صحبت کنید.

Have fun, and you’ll be surprised how much this will help your pronunciation.

خوش بگذرانید و از اینکه این روش چقدر به تلفظ شما کمک خواهد کرد شگفت زده خواهید شد.

The first rule of the Effortless English method is very simple.

قانون اول روش Effortless English خیلی ساده است.

Yet this very small change to the way you learn vocabulary affects your grammar, your pronunciation and your memory of new words.

ولی همین تغییر ساده در یادگیری واژگان، بر گرامر، تلفظ و حافظه شما در لغات جدید تاثیر گذار خواهد بود.

Rule one is a piece of profound knowledge that works synergistically with the other rules.

قانون اول، یک علم عمیق است که با قانون های دیگر همگام است.

In the next chapter you’ll learn, perhaps, the most surprising rule of the Effortless English system.

در فصل بعدی احتمالاً تعجب بر انگیز ترین قانون سیستم Effortless English را یاد خواهید گرفت.

Rule Two frees you from the grammar translation method used in school and removes much of the boredom and pain of English learning.

قانون دوم شما را از روش گرامری ترجمه ای که در مدارس تدریس می شد آزاد خواهد کرد و خستگی و درد ناشی از یادگیری انگلیسی را حذف می کند.