کتاب گویا
فصل ۲۳. راز نوشتن یک انشای خوب
Years ago, I was teaching an advanced writing class in San Francisco.
سالها قبل، در حال تدریس کلاس های مهارت نوشتاری در سن فرانسیسکو بودم .
My students were foreign learners who hoped to enter an American university.
دانش آموزانم امیدوار به قبولی در دانشگاه های آمریکایی بودند.
They had just finished writing an essay about why they wanted to study in the USA.
آنها به تازگی مقاله ای درباره اینکه چرا می خواهند در آمریکا تحصیل کنند را به اتمام رسانده بودند.
Each student handed me their paper and then walked out of class.
هر دانش آموز برگه های خود را به من می داد و از کلاس خارج می شد.
I sat down, grabbed the first one, and began to read.
نشستم، اولی را برداشتم و شروع به خواندن کردم.
I read the first paragraph and was completely confused.
اولین پاراگراف را خواندم و کاملا گیج شدم.
The introduction was a mess.
مقدمه افتضاح بود.
The sentences were extremely long and complex and were written in the passive voice.
جملات بسیار بلند و پیچیده بودند و با کلامی مجهول نوشته شده بودند.
The vocabulary was complex and was used incorrectly.
واژگان پیچیده بودند و نادرست ادا شده بودند.
As I continued to read, I was horrified.
همانطور که به خواندن ادامه می دادم، احساس وحشت کردم.
The student’s essay was unintelligible.
مقاله آن دانش آموز بسیار غیر قابل فهم بود.
I couldn’t even understand his main idea.
من حتی نمی توانستم ایده اصلی مقاله را متوجه شوم.
Frustrated, I put the paper aside and grabbed another.
خسته شدم، برگه را کنار گذاشتم و برگه ای دیگر برداشتم.
I began to read the second essay and encountered the exact same problems.
شروع به خواندن دومین مقاله کردم و به مشکلاتی مشابه قبلی بر خوردم.
Once again there were long complex sentences that were impossible to follow or understand.
دوباره جملاتی بلند وجود داشت که غیر قابل دنبال کردن و فهمیدن بودند.
Once again the student used complex vocabulary that was inappropriate and used incorrectly.
دوباره دانش آموز از واژگان پیچیده استفاده کرده بود که مناسب نبودند و به شیوه نادرست ادا شده بودند.
Once again I had no idea what she was trying to say.
دوباره هیچ ایده ای از چیزی که او قصد داشت بگوید متوجه نشدم.
Bewildered, I went through every essay and found the same problems in each of them: convoluted sentences, overly complex vocabulary, overuse of the passive voice, and no clear message or point.
خیلی سردرگم به همه مقالات نگاه کردم و مشکلاتی مشابه در میانشان پیدا کردم: جملات ، واژگان بیش از اندازه پیچیده، داشتن کلامی مجهول و نداشتن هیچ پیام روشن یا نکته ای خاص.
The essays were unreadable.
آن مقالات غیر قابل خواندن بودند.
“What a mess,” I said to myself as I put down the last paper.
به خودم گفتم چقد افتضاح و آخرین برگه را کنار گذاشتم.
The Problem of Academic Writing
مشکل مهارت نوشتاری آکادمیک
Why were these essays so bad, and why were they bad in such similar ways?
چرا این مقالات اینقدر بد بودند و چرا آنها از یک لحاظ مشابه بد بودند؟
The answer lies, again, with the hidden curriculum of schools.
جواب مشخص است، برنامه درسی مخفی .
Each of my students had learned English writing in school.
تمام دانش آموزانم انگلیسی را در مدارس یاد گرفته بودند.
In their classes, they had been taught an academic style of writing that emphasized complex sentences, complex vocabulary, and the passive voice.
در کلاس هایشان، به آنها مهارت نوشتاری آکادمیک یاد داده بودند که تاکید بر جملات پیچیده، واژگان پیچیده و کلامی مجهول داشت.
Both teachers and students use this style of writing in an attempt to sound intellectual.
هم دانش آموزان و هم معلمان از این نوع نوشتن استفاده می کنند تا به نظر روشن فکر بیایند.
The truth is, however, that most academic writing is terrible.
حقیقت این است که بیشتر نوشته های آکادمیک افتضاح اند .
Academic journals, for example, are filled with convoluted sentences that seem designed to be as confusing as possible.
بطور مثال مجلات آکادمیک پر از جملات در هم پیچیده است، که تا جایی که ممکن است گیج کننده به نظر بیایند.
Students, influenced by their professors, attempt to model this kind of writing.
دانش آموزان از استاد خود تاثیر گرفته اند و سعی در الگو قرار دادن نوع نوشتن آنها دارند.
As my San Francisco class showed, the results are typically disastrous.
همانطور که کلاس سن فرانسیکو نشان داد نتایج غالباً فاجعه بار بوده اند.
Write Like Hemingway
همانند هِمینگوی بنویسید
In contrast to academics, Nobel prize-winning writer Ernest Hemingway was famous for his simple, direct style of writing.
در تضاد با نوشتار آکادمیک، برنده جایزه نوبل بهترین متن نوشته شده ارنست همینگوی به خاطر استایل ساده و مستقیم خود معروف بود .
Hemingway typically used short sentences, simple phrases, and common vocabulary to create beautiful and powerful stories.
همینگوی غالباً از جملات کوتاه، عباراتی ساده و واژگانی مرسوم برای خلق داستان های زیبا و قدرتمند استفاده می کرد.
Though you are unlikely to write as well as Hemingway, his general style of writing is the best one to use.
با اینکه شاید قادر به خوب نوشتن همانند همینگوی نیستید، استایل کلی او برای استفاده بهترین استایل است.
Most English learners write badly because they make their writing overly complex.
بیشتر دانش آموزان مهارت نوشتاری ضعیفی دارند چرا که دوست دارند متون خود را بیش از حد پیچیده کنند.
They are trying to sound “intellectual” but instead end up sounding unintelligible.
آنها سعی دارند که روشن فکر به نظر برسند ولی نتیجه برعکس می شود.
The solution is to write more conversationally.
راه حل این است که بیشتر محاوره ای بنویسید.
In other words, write like you speak.
به بیان دیگر، نیاز دارید که همانند حرف زدنتان بنویسید.
Conversational writing is similar to (though not exactly the same) as speaking.
نوشتن محاوره ای شبیه به (کاملاً نه) صحبت کردن است.
When you speak English, you likely use clear, simple, direct sentences.
وقتی شما انگلیسی صحبت می کنید، بیشتر می خواهید که از جملات روشن، ساده ،مستقیم استفاده کنید.
You express your ideas as simply as possible.
شما ایده های خود را تا جایی که ممکن است ساده شرح می دهید.
Short, direct sentences are best.
جملات کوتاه و مستقیم بهترین هستند.
Break long sentences into a series of short, simple sentences.
جملات بلند را در مجموعه ای از جملات ساده و کوتاه تقسیم کنید.
In most cases, use the active voice rather than the passive.
در بیشتر حالات، از کلامی فعال به جای غیر فعال استفاده کنید.
Model your writing on journalists and Hemingway rather than on professors, journal articles, or other academic material.
از خبرنگاران و همینگوی به جای مجلات، استادها یا مواد آکادمیک الگو برداری کنید.
Good writing is a process of cutting and simplifying.
نوشتن خوب یعنی کوتاه و ساده کردن جملات.
Your goal, therefore, is to communicate your ideas using as few words as possible.
بنابراین هدف شما این است که ایده های خود را تا جایی که ممکن است با جملات کمتر مطرح کنید.
The simpler you make your writing, the more clear and powerful it will be.
هر چه متون خود را ساده تر کنید، روشن تر و موثر تر خواهند شد.
How To Develop Your English Writing
چگونه مهارت نوشتن انگلیسی خود را بالا ببریم
So how do you develop a simple, conversational, and direct writing style?
سوال اینجاست که چگونه شیوه نوشتاری ساده، محاوره ای و مستقیم را توسعه دهید؟
It turns out you already know the answer!
به نظر می رسد که جواب را می دانید!
In the last chapter we discussed the importance of pleasure reading.
در فصل اخیر درباره اهمیت خواندن از روی لذت صحبت کردیم.
The research shows that this kind of reading is not only a great way to improve your reading speed, reading comprehension, and vocabulary — it’s also the best way to improve your writing.
تحقیقات نشان می دهند که این نوع از خواندن ها فقط یک راه عالی برای افزایش سرعت خواندن، فهم آن و دشت واژگان نیستند بلکه بهترین راه برای پیشرفت مهارت نوشتاری نیز می باشند.
Just as listening is the key to speaking, reading is the key to writing.
همانطور که گوش دادن کلید مکالمه است خواندن نیز کلید نوشتن است.
The same principle applies: Understandable, compelling input is the foundation for effective output.
اصولی مشابه اینجا وجود دارد: ورودی های قابل فهم و الهام بخش پایهای قوی برای خروجی موثر است.
In other words, listening is the foundation for speaking and reading is the foundation for writing.
به بیان دیگر، گوش دادن پایهای برای مکالمه و خواندن پایه ای برای نوشتن است.
Just as you focused on fairly easy listening to improve your speaking, you’ll focus on fairly easy reading to improve your writing.
درست همانند زمانی که به منابع گوش دادنی ساده برای پیشرفت مکالمه خود متمرکز هستید، به مطالب خواندنی ساده برای افزایش قدرت نوشتاری خود متمرکز خواهید شد.
Just as you focused on listening to real stories and authentic audios to master English speaking, you’ll read stories and authentic books to master English writing.
همانطور که به گوش دادن به داستان های واقعی و فایل های صوتی معتبر برای تسلط به مکالمه انگلیسی متمرکز هستید، داستان ها و کتاب های معتبر را برای تسلط به مهارت نوشتن انگلیسی خواهید خواند.
You needed a lot of listening to speak effortlessly and you’ll now need a lot of reading in order to write effortlessly.
نیاز به گوش دادن های زیاد برای مکالمه بدون تلاش داشتید و حالا نیاز به خواندن های زیاد برای نوشتن بدون تلاش خواهید داشت.
This is why your number one activity for writing is reading.
به همین دلیل است که اولین فعالیت شما برای نوشتن، خواندن است.
Nothing beats high-volume pleasure reading for improving written grammar, written vocabulary, sentence structure, spelling, and clarity.
هیچ چیز نمی تواند خواندن با شدت و از روی لذت، را برای افزایش مهارت گرامر نوشتاری، واژگان نوشتاری؛ ساختار جملات، املا، و وضوح جملات، شکست دهد.
The more you read for pleasure, the more you intuitively absorb English sentence structures.
هر چه بیشتر برای لذت بخوانید، بیشتر ساختار جملات انگلیسی را بصورت حسی برداشت می کنید.
In other words, you learn to write best by modeling your writing after good writers.
به بیان دیگر شما بهتر نوشتن را، با الگو برداری از متون نوشته شده توسط نویسنده های خوب، یاد می گیرد.
The best way to imitate good writers is to read their books.
بهترین راه برای تقلید از نویسنده های خوب خواندن کتاب هایشان است.
Remember, when it comes to pleasure reading, the amount is what is most important.
به یاد داشته باشید، وقتی که بحث بر روی خواندن از روی لذت می شود حجم مهم ترین فاکتور است.
Your goal is to constantly increase the number of pages you read in English every week.
هدف شما این است که بطور مداوم صفحات انگلیسی ای که می خوانید را در طول هفته افزایش دهید.
Read novels that you love.
داستان هایی را بخوانید که دوست دارید .
Read non-fiction books that fascinate you.
کتاب های علمی تخیلی را بخوانید که برای شما جذاب اند.
Read comic books.
کامیک بخوانید .
Read simple articles.
مطالب ساده بخوانید.
It’s the amount you read that is most important, not how difficult it is.
حجم مطالبی که می خوانید مهم است نه سختی آنها.
In fact, easier material is usually best, especially for the purpose of improving your writing.
در حقیقت، هر چه منابع ساده تر باشند معمولاً بهتر هستند، مخصوصا برای هدف پیشرفت شما در نوشتن.
Daily Writing Practice: Speed Writing
تمرین روزانه نوشتن: سرعتی نوشتن
Too many English learners focus themselves on writing academic essays.
بسیاری از انگلیسی آموزان متمرکز بر مقالات آکادمیک انگلیسی هستند .
As noted previously, these kinds of essays are often overly complex.
همانطور که قبلاً اشاره شد، این نوع از مقالات اغلب بیش از حد پیچیده اند.
Even when well written, academic writing is challenging and is one of the most advanced levels of writing.
حتی مقالات خوب نوشته شده آکادمیک می توانند چالش برانگیز باشند و نوعی از سطوح پیشرفته نوشتاری هستند.
This is why most learners benefit by first focusing on simpler forms of writing.
به همین دلیل است که زبان آموزان با تمرکز بر نوع نوشتاری ساده شده بیشتر سود می برند.
One of the best ways to do this is to write a daily journal.
یکی از بهترین راه ها برای اینکار نوشتن وقایع روزانه است.
Daily journal writing helps you to improve sentence structure, write faster and write more clearly.
نوشتن وقایع روزانه به شما کمک می کند که ساختار جملات خود را پیشرفت دهید، سریع تر و واضح تر بنویسید.
The key to journal writing is to keep it short and simple.
نوشتن وقایع روزانه باید کوتاه و ساده باشند.
Each day, choose one clear topic to write about.
هر روز ،موضوعی ساده را انتخاب کنید و درباره آن بنویسید.
You might write about something you did the day before.
ممکن است درباره کاری که دیروز انجام دادید، بنویسید .
You might write about one of your goals.
ممکن است درباره اهداف خود بنویسید.
You could write about something you recently read, communicating your thoughts or feelings about it.
میتوانید درباره چیزی بنویسید که به تازگی خوانده اید، و درباره افکار و احساستان درباره آن موضوع به بحث بپردازید.
The next step is to set a timer, with an alarm, for ten minutes.
گام بعدی این است که از یک زمانسنج که دارای زنگ باشد، استفاده کنید، برای ده دقیقه.
When you are ready to begin, press “start” on the timer and write as quickly as possible.
وقتی که حاضرید، دکمه شروع را بر روی تایمر خود بزنید و تا می توانید سریع بنویسید.
The most important point is to never take a break.
مهم ترین نکته که باید در نظر بگیرید این است که نباید صبر کنید.
You must write during the entire ten minutes without pausing.
باید در طول ۱۰ دقیقه بدون هیچ توقفی بنویسید.
Do not pause to think of what to write next.
برای اینکه فکر کنید چه بنویسید صبر نکنید.
Do not pause to correct mistakes.
برای تصحیح غلطتان توقف نکنید.
Do not pause to think of a better phrase.
برای فکر کردن به عبارتی بهتر، توقف نکنید.
Do not let your hand stop moving — continue writing anything that comes into your head for the entire ten minutes.
به دست خود اجازه بی حرکت شدن ندهید، به نوشتن هر چیزی که به ذهنتان می آید برای ده دقیقه ادامه دهید.
This technique is called “timed writing”.
این تکنیک “نوشتن محدود به زمان” نام دارد.
and is commonly used by professional authors.
و در بین نویسنده های حرفه ای شهرت دارد.
By writing quickly, without pausing, you bypass your critical brain and learn to let the words flow out.
با نوشتن سریع، بدون توقف ،از قسمت انتقادی مغز خود می گذرید و یاد می گیرید که اجازه دهید کلمات به بیرون بریزند.
When you first try this you will probably feel frustrated.
در ابتدا که شروع می کنید احتمالا احساس نا امیدی خواهید کرد .
You’ll struggle to think of what to write.
برای فکر به اینکه چه بنویسید تقلا خواهید کرد.
Your writing will be disorganized.
آشفته خواهید شد.
You’ll make a lot of mistakes.
اشتباهات زیادی خواهید داشت.
Don’t worry.
نگران نباشید.
As you continue doing timed writings each day, you will improve.
با تمرین روزانهی تکنیک نوشتن محدود به زمان پیشرفت خواهید کرد.
Your writing speed and fluency will get faster.
سرعت و روان شدن شما در نوشتن زیاد می شود.
You’ll find yourself naturally using phrases that you read in a book or article.
خود را در حال استفاده از عباراتی که قبلا در کتاب یا مطالب خواندید، پیدا خواهید کرد.
Because you are writing fast, you’ll be forced to write more simply.
چون سریع می نویسید، مجبور به ساده نوشتن خواهید شد.
You won’t have time to think about grammar rules.
وقتی برای فکر کردن به قواعد گرامری نخواهید داشت.
Week by week, your sentence structure will improve.
هفته به هفته، ساختار جملات شما پیشرفت خواهد کرد.
Perhaps more importantly, your confidence with English writing will improve.
مهم تر از همه احتمالا اعتماد به نفس شما در نوشتن انگلیسی پیشرفت خواهد داشت .
If you feel confident enough, you could post your journal publicly online by writing it as a blog.
اگر احساس اعتماد بنفس کافی دارید، می توانید وقایع روزانه خود را در اینترنت به عنوان یک بلاگ به اشتراک بگذارید.
Each day, publish a new post of your timed writing.
هر روز، یک پست جدید از نوشتنی های محدود به زمانتان را به اشتراک بگذارید.
Rewriting Is The Secret To Good Writing
دوباره نویسی راز خوب نویسی است
Reading for pleasure and daily timed writing are the foundation of your English writing practice.
خواندن از روی لذت و نوشتن محدود به زمان پایه تمرین نوشتاری شما می باشند.
However, you will not become a great writer by only using these two methods.
به هر حال، شما با استفاده از این دو روش یک نویسنده عالی نخواهید شد.
In fact, your timed writings will probably never be great.
در حقیقت، نوشتنی های محدود به زمانتان احتمالا هیچ گاه عالی نخواهند شد.
They’ll always have mistakes and problems, and that’s fine.
آنها همیشه شامل اشتباهات و مشکلاتی خواهند بود و این ایرادی ندارد.
In fact, your imperfect journal writing will be in good company.
در حقیقت مقاله روزانه شما بعدا به خود شما کمک میکند.
This is a secret that few writers discuss, but all know: almost all first drafts are bad!
یک رازی است که تعداد کمی از نویسندگان به بحث آن می پردازند، ولی همه می دانند: تقریبا همه پیش نویسهای اولیه بد هستند!
In other words, even professional native speakers, who get paid hundreds of thousands of dollars for their books, can write badly.
به بیان دیگر، حتی بومی زبان های حرفه ای، که هزاران دلار بابت کتاب هایشان پول می گیرند هم در ابتدا بد می نویسند .
All writers make grammar mistakes.
تمام نویسنده ها اشتباه گرامری دارند.
All writers make spelling mistakes.
همه نویسنده ها غلط املایی دارند.
Great writers know that the secret to good writing is rewriting.
نویسنده های برجسته می دانند که راز خوب نوشتن “دوباره نویسی” است.
You see, with writing we have a great advantage compared to speaking.
در نوشتن ما امتیازی عالی نسبت به مکالمه داریم.
We have time.
ما زمان داریم .
You have time to read what you wrote.
شما باید چیزی که نوشته اید را بخوانید.
You have time to identify your mistakes.
زمان دارید که مشکلاتتان را شناسایی کنید.
You have time to correct those mistakes.
زمان دارید تا اشتباهاتتان را تصحیح کنید.
You have time to completely rewrite everything.
زمان دارید تا تمامی چیز هایی که نوشتید را دوباره نویسی کنید.
You even have time to show your writing to other people and get their help!
حتی وقت دارید که نوشته خود را به دیگران نشان دهید و از آنها کمک بخواهید.
For casual writing, such as a blog post or email, it’s not usually necessary to rewrite.
برای نوشتن های عادی، بطور مثال بلاگها یا ایمیل ها، نیازی به دوباره نویسی نیست.
However, for important communication such as business proposals, school essays, important emails, professional articles, etc.
با این حال؛ برای ارتباط های با اهمیت مثلا درخواست های تجاری، مقالات مدرسه ای، ایمیل های مهم؛ مطالب حرفه ای وغیره .
, rewriting is absolutely essential.
صد در صد دوباره نویسی ضرورت دارد.
The good news is that you don’t need to write perfectly.
خبر خوب این است که شما نیاز به عالی نوشتن ندارید.
It is acceptable to make mistakes in your first draft.
مشکلی ندارد که در اولین پیش نویستان اشتباه داشته باشید.
We all do.
همه اینگونه ایم.
It’s even acceptable for your first draft to be terrible.
حتی اولین پیش نویس فاجعه بار هم باشد قابل قبول است.
With writing, only the final draft is essential and it must be mistake free.
در نوشتن، فقط نوشته آخر است که اهمیت دارد و باید عاری از اشتباهات باشد.
You create your great final draft through the editing process.
شما نوشته نهایی عالی را با ویرایش به دست می آورید.
First, use timed writing to quickly write your first draft.
ابتدا از تکنیک نوشتن محدود به زمان استفاده کنید تا اولین پیش نویس خود را سریعاً بنویسید.
Get your ideas on paper.
تمام ایده خود را بر روی برگه بیاورید.
Make mistakes.
اشتباه کنید.
Just write quickly.
مهم نیست فقط سریع بنویسید.
Once you have the first draft, you have something to work with.
وقتی که اولین پیش نویس تمام شد، حالا کاری دارید که باید انجامش دهید .
Think of yourself as a sculptor and the first draft is your clay.
خود را همانند یک مجسمه ساز بدانید و اولین پیش نویس شما خاک رس است .
Read the draft, imagining yourself as the final reader (your audience).
پیشنویس را بخوانید، خود را خواننده نهایی تصور کنید ) کسی که مجسمه را خواهد دید(.
Are the ideas clear?
آیا ایده ها کامل هستند؟
Is everything stated as directly as possible?
آیا همه چیز به خوبی شرح داده شده؟
What’s confusing?
چه چیزی پیچیده است؟
Are the ideas well organized?
آیا ایده ها دارای ساختاری مناسب اند؟
Undoubtedly, you will find many problems.
بدون شک مشکلات زیادی پیدا خواهید کرد.
That’s when you rewrite.
حالا زمان آن رسیده که نیاز به مرور دارید.
Correct the problems.
مشکلات را برطرف کنید.
Cut the mistakes.
اشتباهات را بردارید.
Rewrite whole sections, or the whole thing, if necessary.
دوباره آن بخش یا کل آن را اگر نیاز بود، بنویسید.
Your focus is to make the second draft simpler, clearer and more direct.
تمرکز شما این است که دومین پیش نویس را ساده تر، شفاف تر و مستقیم تر کنید.
When you finish your second draft, save it and put it aside.
وقتی دومین پیش نویس را به اتمام رساندید، آن را ذخیره کرده و کنار بگذارید.
If possible, wait a day and then reread it.
اگر ممکن است، یک روز صبر کنید و سپس دوباره آن را بخوانید.
Again imagine you are the final reader.
دوباره فرض کنید که مخاطب نهایی هستید.
Look for overly complex sentences.
به دنبال جملات پیچیده بگردید.
Look for unclear ideas.
به دنبال ایده های نا واضح باشید.
Fix the problems again and rewrite for the second time.
مشکلات را برطرف کنید و دوباره آن را دوباره نویسی کنید.
For many kinds of writing, two rewrites will be enough.
برای خیلی از متون دو بار ویرایش کافی است.
However, if the writing is particularly important, you’ll need to do more.
با این حال اگر متون خیلی مهم هستند نیاز دارید که بیشتر این کار را انجام دهید.
For this kind of writing, it’s best to get outside help from an editor.
برای این گونه از متون بهتر است که از افراد دیگر به عنوان ویراستار کمک بگیرید.
Your editor might be a friend, or a tutor, or even a paid professional.
ویراستار شما می تواند دوست شما، یا معلم، یا حتی یک حرفه ای باشد .
This person will read your third draft and offer advice.
این شخص سومین پیش نویس شما را می خواند و به شما پیشنهاداتی می دهد.
Ask them to quickly rewrite any sections that are problematic.
از آنها بخواهید که هر جا که مشکل دارد را برای شما سریعاً دوباره نویسی کنند.
Working with an editor will help you create the best writing possible.
کار با یک ویراستار به شما کمک می کند که بهترین متون ممکن را بنویسید .
It’s not always necessary, but do it whenever you can, and carefully notice their rewrite suggestions.
همیشه نیاز نیست ولی هر گاه که توانستید این کار انجام دهید و به پیشنهادات آنها به خوبی توجه کنید.
After a few rewrites with your editor, you’ll be ready to publish what you have written.
بعد از چند بار دوباره نویسی با کمک ویراستارتان، حالا آماده اید که چیزی که نوشتید را به انتشار برسانید.
Before you do so, be sure to use spell check to catch spelling mistakes you may have missed.
قبل از اینکه این کار انجام دهید ،مطمئن شوید از Spell check استفاده کنید تا غلط املایی هایی که فراموششان کردید را پیدا کنید.
For Practice
برای تمرین
Do a ten minute timed writing exercise every day.
هر روز یک تمرین نوشتاری محدود به ده دقیقه انجام دهید.
During this time, write as quickly as possible without stopping.
در طول انجام این تمرین تا می توانید بدون توقف باشید و سریع بنویسید.
The next day, reread the previous day’s journal entry.
روز بعد، نوشته روز قبل خود را بخوانید.
Quickly identify problems and mistakes.
سریعاً مشکلات و غلطهایتان را شناسایی کنید.
Rewrite your journal entry to make it clearer.
دوباره مطلب روزانه ای که نوشتید را بنویسید تا واضح تر شوند.
Cut out anything that is unnecessary.
هر چیزی که غیر ضروری است را حذف کنید.
On day three, you’ll go back to step one and do another timed writing.
روز سوم به قدم اول بروید و دوباره یک تمرین محدود به زمان انجام دهید .
Continue following this pattern, alternating timed writing with rewrites.
به این الگو (نوشته های محدود، متناوب به زمان به علاوه دوباره نویسی) ادامه دهید.